×

Onaylanma ihtiyacı

Onaylanma ihtiyacı

Mutluluk da bizi tatmin etmiyor, ta ki onu başkaları görene kadar. Mutluluğumuzu başkalarına gösterdiğimizde mutlu olduğumuzu sanıyoruz ve kabul ve onay arıyoruz mahalleden, gruplardan, çevrelerden, insanlardan, siyasal partilerden, geleneklerden, inançlardan, ideolojilerden, her şeyden ve bizi tatmin eden düşünceden. Belki böyle olması gerektiğini düşünüyoruz. Çünkü neredeyse sürekli bir onaylanma ihtiyacı içindeyiz. Hiç değilse bir kısım insan tarafından.

Onaylanma ihtiyacı aslında tam tersi, kendi kişiliğimizi unutmak anlamına geliyor. Çünkü bu durum irademizi başkalarının eline vermiş olduğumuzu gösteriyor bir şekilde.

“Başkaları tarafından onay görmek,
elbette ki insanı mutlu eden bir șeydir.
Ama onay görmenin kesinlikle gerekli olduğunu
söylemek yanlış olurdu.
Bir kere, insan niye onay görmek ister ki?
Ya da daha açık söylemek gerekirse,
insan neden başkaları tarafından övülmek istesin?” 

IchIro KIshImI & FumItake Koga:
Kendinle Savaşma Sanatı *

Belki de bir anlamda gerçek hayatta yapamadığımızı sosyal medyada yapmaya çalışıyoruz . En azından gerçek hayatta yeterli ve bizi tatmin edecek derecede onay göremezsek , bu yüzden o zaman sosyal medyaya yöneliyor ve oradan onay almaya çalışıyoruz.

Başkalarının paylaşımlarını taklit ediyor, mahallenin hoşuna gidecek yaklaşım ve düşünceleri ve paylaşımları yapıyoruz. Ve bir şekilde her ‘beğen’de, her paylaşımda insanlar tarafından onaylandığımızı hissediyoruz. Belki bu da bize sahte bir mutluluk duygusu veriyor.

Tepki alma korkusu ve onay ihtiyacı. Ama bunlar insanı zayıflatan şeylerdendir. İnsan nasıl düşünüyorsa gerçekte, onu açıkça ortaya koymaya çalışmalı diye düşünüyorum. En azından yapabildiği ölçüde.

Kimsenin bana ayar vermesine, benim nasıl düşüneceğimi ve davranacağımı söylemesine, belirlemesine ve bana emir, talimat vermesine tahammülüm olamaz.

Nasıl düşüneceğimi, nasıl davranacağımı ve hayatın içinde ne gibi yolları seçeceğimi sadece ben, kendi özgür irademle belirlerim. Bu yüzden bu nedenle kurumların, grupların, çevrelerin veya kişilerin onayına ihtiyaç duymam.

Çünkü kişi bu noktaya ulaştığında, kendisini daha hafiflemiş ve özgür hissediyor diye düşünüyorum.

Erol Anar

“Gece Notları: Sen de kaçtığın bütün sürülerin yara izlerini taşıyorsun” başlıklı yazımdan bir bölüm. 30 Haziran 2025 tarihinde yayınlandı.

* Ichiro Kishimi & Fumitake Koga: Kendinle Savaşma Sanatı, Koridor Yayıncılık, Çeviri: Belgin S. Haktanır, 2019, sayfa 134.

https://www.amazon.com.tr/Kendinle-Sava%C5%9Fma-Sanat%C4%B1-Fumitake-Koga/dp/6057572130

Üstteki görsel: Chu Chup Hinh, Pexel. Alttaki görsel: cottonbro studio, Pexel.

Share this content:

Yorum gönder