Bir Noktanın ve Ruhun Sonsuzluğu

“… temeli sağlam atılmıș bir ruhu sarsabilecek kadar güçlü bir silah yapılamaz.” Seneca

Ruh belki de dünyadaki en etkili silahtır. Ruh denildiğinde, ben iç dünyayı anlıyorum. Ruhun sonsuzluğu insanın önüne evrenin sonsuz kapılarını açar. Yani bu kişinin kendisinin görebileceği, yalnızca kendisinin keşfedebileceği ve sonsuz ovalara, vadilere, göllere, nehirlere, okyanuslara sahip bir iç dünyadır. Sonsuzlukta bir nokta, ama aynı zamanda bir noktanın sonsuzluğudur .

Bence ruhun sağlamlığı, ancak kişinin karakterinin sağlamlığıyla birliktedir. Ruhu ve kişiliği sağlam olan insan kendisini iyi ya da kötü olarak nitelemez, bunların ötesine uzanmıştır. Ne iyi anlamlıdır, ne de kötü onun için, o bu kavramları aşmıştır. Dolayısıyla belki de sarsılmaz duruşu bundan dolayıdır.

Ruh belki de dünyada en etkili silahtır. Ruh denildiğinde, ben iç dünyayı anlıyorum.

İyi ve Kötü

Ben iyi veya kötü olmadığını, insanların hem aynı anda iyi, hem de aynı anda kötü olabileceğini Dostoyevski’den öğrenmiştim. İyi olarak nitelenen bir insan her an kötü, kötü olarak nitelenense iyi olabilirdi. Ayrıca bu kavramlar göreceliydi, bir noktada tarihsel olarak bazı toplumlara göre değişebiliyordu .

Yani ben ne iyi ne de kötüyüm her zaman dediğim gibi, ben bir insanım. İçimde iyilik de var, kötülük de var.

İşte o Yerli atasözünde olduğu gibi, içimdeki bu iki kurdun hangisini beslersem o açığa çıkacak. Dolayısıyla daha çocukken kendi açımdan insanları iyi veya kötü olarak ikiye ayırmanın yanlışlığını görmüştüm.

Ruhun sonsuzluğu, insanın sonsuzluğa uzanan penceresidir.

Erol Anar

“Gece Notları: Sen de kaçtığın bütün sürülerin yara izlerini taşıyorsun” başlıklı yazımdan bir bölüm. 30 Haziran 2025 tarihinde yayınlandı.

Alıntı: Seneca: Bilgenin Sarsılmazlığı Üzerine, Türkiye İş Bankası Yayınları, Çeviri: Cengiz Çevik, 2019 İstanbul, sayfa 11.

https://www.kitapyurdu.com/kitap/bilgeligin-sarsilmazligi-uzerine

Üst görsel: Keenan Constance, Pexel. Alt görsel: Pham Khoai, Pexel.