Duvarlar

Hayatımız duvarlar arasında geçer.

“Joseph Campbell’ın bir televizyon programında dediği gibi, yıllarımızı merdiveni çıkmak için harcarız, sonra bir bakarız merdiveni yanlış duvara dayamışız. Bu duvar senin değil, başkasının duvarı olabilir.” * 

(James Hollis: Yaşamın İkinci Yarısında Anlam Arayışı)

Başkalarının duvarlarına merdiven dayarsak, o merdiven geri düşer gün gelir ya da yere atılır. Çünkü o duvarlar başkalarına aittir.

Belki kendi merdivenimizdir, ama duvar denildiği gibi başkasının duvarıdır. Hep başkalarının duvarında mı arayacağız kendi hayatımıza ilişkin gerçekleri? Hiçbir şey bulamayacağımız bir yerdir orası ve zamanımızı boşa harcarız.

Halbuki kendi duvarımızı kendimiz yaratmalıyız. Eğer bir duvarımız yoksa tuğla tuğla örmeliyiz onu.

İşte iktidar, kariyer ve para için merdivenle tırmanış yapanlar bir gün gelir ki o duvarın kendilerine ait olmadığını, merdiveni sistemin duvarına dayadıklarını görürler. Ve o an ellerinde artık hiçbir şey olmadığını, bu kadar uzun zaman tırmanıştan sonra tanıklık eder ve görürler. Ama çoğu zaman belki de çok geçtir artık.

Hayatımız duvarlarla çevrilidir

Aslında kendi hayatımıza baktığımızda, bütün hayatımızın duvarlarla mücadele halinde geçtiğini görebiliriz. Bu duvarlar sürekli bizi engellemeye, önümüzü kesmeye çalışırlar. Bu duvarlar; insanlar olabilir,  ya da mikro ve makro iktidarlar, ekonomik şartlar, psikolojik ve başka araçlar, mekanizmalar v.s. Herhangi başka bir şey olabilir ve bizi engellemeye, istedikleri yöne götürmeye çalışırlar. Bu duvarları aşarak gittiğimizde, tekrar karşımıza başka bir duvarın çıktığını görürüz.

Gerçekte ise Sartre’ın roman kahramanın dediği gibi, belki de hiçbir duvar bizi durduramaz. Bu tamamen bizim hayatın içindeki azmimize ve gücümüze bağlıdır Duvarları aşa aşa ilerleyebiliriz ilerleyebildiğimiz kadar.  

Ya da bir duvarın dibine çöküp teslim oluruz ki, çoğu insan ne yazık ki böyle yapar; hayata teslim olur, her şeye teslim olur.

Yani hayat, duvarlar içinde, duvarlar arasında, duvarları aşa aşa yol aldığımız bir mücadeleden başka bir şey değildir. Bu duvarlar sonsuzdur. Her duvarı aştığımızda başka bir duvar ile karşılaşabiliriz yakında ya da biraz uzakta.

Ama her duvarı aştığımızda biraz daha özgürleştiğimiz bir gerçektir.

Erol Anar

1 Ağustos 2025 tarihinde yayınlanan “Ne kadar çok aidiyetin varsa o kadar az bireysin” başlıklı yazımdan bir bölüm. (erolanar.org). Daha sonra gözden geçirilerek geliştirildi.

* James Hollis: Yaşamın İkinci Yarısında Anlam Arayışı, İletişim Yayınları,  Çevirmen: Kerime Dalyan, 1. Baskı 2020, İstanbul, sayfa 84.

** Jean-Paul Sartre: Duvar, Can Yayınları, Çeviri: Eray Canberk, 2. Basım, İstanbul 1999, sayfa 189.

https://www.trendyol.com/can-yayinlari/duvar-jean-paul-sartre-p-3169028

Üst görsel: Pixabay, Pexel; Alt görsel: Nguyễn Lâm, Pexel.